صدایم را به یاد آر اگر آواز غمگینی به پا شد/
من این شعر گرانم که از ارزان و ارزانی جدا شد/
من هر چه ام با تو زیبا ترم بر عاشقت آفرینی بگو/
تابیده ام من به شعر تنت می خوانمت خط به خط مو به مو/
بی تو بی شب افروزی ماندنت بی تب تند پیراهنت/
شک نکن من که هیچ آسمان هم زمین می خورد/
بی تو بی شب افروزی ماندنت بی تب تند پیراهنت/
شک نکن من که هیچ آسمان هم زمین می خورد/
صدایم را به یاد آر اگر آواز غمگینی به پا شد/
من این شعر گرانم که از ارزان و ارزانی جدا شد/
من هر چه ام با تو زیبا ترم بر عاشقت آفرینی بگو/
تابیده ام من به شعر تنت می خوانمت خط به خط مو به مو/
بی تو بی شب افروزی ماندنت بی تب تند پیراهنت/
شک نکن من که هیچ آسمان هم زمین می خورد/
بی تو بی شب افروزی ماندنت بی تب تند پیراهنت/
شک نکن من که هیچ آسمان هم زمین می خورد