تنفس چقدر سخته وقتی که تو منو جا گذاشتی توو این روزگار خیابون به بن بست شب میرسه رو آسفالت بی منطقی پا نذار تنفس چقدر سخته وقتی که تو داری توی خوابم قدم میزنی خیالم پُر از سُربه ترکم نکن تو بی رحمترین آرزوی منی توی گوش من پُر شده از سکوت یه دیوار صوتی شدم روبروت تو دیوارو بشکن به دادم برس دارم راه میرم کنار سقوط بگو تا کجا میکشونی منو کجا میبری منو تن خسته رو منو پُر کن از بودنت خالی ام شبو پُر کن از خواب و بیداری ام تنفس چقدر سخته وقتی که تو همش فکر تردید و دل کندنی تو از خاطرهم ساده رَد میشدی همون لحظه که عشقمو خط زدی تو از خاطرم رد شدی تا که من به تصویر بی حرف تو خیره شم خیالم پُر از سُربه ترکم نکن کنار اتوبان نفس میکشم توی گوش من پُر شده از سکوت یه دیوار صوتی شدم روبروت تو دیوارو بشکن به دادم برس دارم راه میرم کنار سقوط بگو تا کجا میکشونی منو کجا میبری منو تن خسته رو منو پُر کن از بودنت خالی ام شبو پُر کن از خواب و بیداری ام