الصّال اى دل اگر در عشقِ او اقرار دارى کى توانى ديد روىِ گل که همچون خار گشتى ماهرويا من ندانم در دو عالم جز تو کس را عاشقان چون ذره بسيارند و تو چون آفتابى الحذر گر ذرهاى در عشقِ او انکار دارى گر زمانى خلوتى دارى ميانِ خار دارى تو چو من در هر حوالى عاشقِ بسيار دارى مىتوانى گر به لطفى جمله را تيمار دارى