سالهای پشت سر، یک آن میرسن به من / روبروی من، بی هیچ حرفی ساکن می ایستن... / من دنبال جای پام، از بین سایه های دیروزم / اما از هر سمت، نیست هیچ ردی از من رو اونها / من نه به شکل فرصتهای نو... که از راه برسن، من نه به شکل روزهای رفته از دستهام / من نیستم شکل قبل ها، من نیستم شکل من باز / من نه به شکل فرصتهای نو، که از راه برسن، من نه به شکل روزهای رفته از دستهام