در سالهای گذشته، نصیبِ راکِ ایرانی بیش از هر چیز انگِ شیطان پرستی بوده است و بیمهریهای مکرر. شاید به دلیل همین محدودیتها و بدخواهیها بوده که راکِ ایرانی مسیری نسبتاً متفاوت با جریان موسیقی راکِ غربی داشته است و تاریخ و سیر پیشرفت موسیقی راک در ایران از مسیر این موسیقی در غرب تا حدی جداست. کوروش و کاوه یغمایی، فرشاد رمضانی، فرشید اعرابی، شهرام شعرباف و دیگر موسیقدانان ایرانی فرم خاصی از موسیقی راک را پایهگذاری کردهاند که تحریرهای کوتاه و ظریف و استفاده از اشعار محکم و سخته از ویژگیهای آن است. گلچین این هفته برگزیدهای از آثار راک فارسی است از کوروش یغمایی تا سینا موسوی.
در ارتباط با نظر جناب سینا و البته در مقام اختلاف نظر بین نظر شخصی بنده و نظر شما بزرگوار، باید بگم آقای یزدانی در 200 اجرا و در مقابل 2000 نفر بیشتر به عنوان یک نوازنده ضعیف و خواننده معمولی ظاهر شدن، که البته این نظره شخصی بند است، نواختن آکوستیک با ناخن به اندازه ایی غیر حرفه ایی هست که اجرا جلو 2000 نفر نتونه دلیلی بر حرفه ایی بودن این نوازنده باشه، من اسم این خواننده رو میذارم آب نبات چوبی، چون آب نبات چوبی میتونه نیازه یک کودک رو به شیرینی برطرف کنه مادامی که آن کودک حلوا نخورده.
دوستان به نظره بنده هیچ وقت نمیشه زحمات آهنگ سازان و نوازنده های ایرانی رو فراموش کرد که ایشان ایثار و از خود گذشتگی میکنند و البته متاسفانه عمرشون رو در هاون میکوبن، مادامی که سواد گوش کردن و نیازه روح به گوش کردن در شنونده ها و طالبان موسیقی فقط یک علامت تعجب باشه، مادامی که بحثی با درجه اهمیت نا مشخص با موضوع " چه کسی موسیقی راک میداند و چه کسی موسیقی راک نمیداند" وجود داره و متن بحث، چگونگی تعلق موسیقی و شعر یک شخص به یک ژانر موسیقی، باشه و شرکت کنندگان در بحث برای به کرسی نشوندن حرف خودشون از عباراتی استفاده میکنن که در تعریف اون عبارت ناتوانند ( مثال: راک غربی، دوست من خوشحال میشم اگر تعریف راک غربی رو برای من بگید و فرق اون رو با راک شرقی یا راک شمالی یا راک جنوبی رو تشریح کنی)، فقط در این زمانه که خواننده زحمت کشی مثل رضا یزدانی برای فروش بیشتر آثارش به متفاوت بودن نیازمند میشه و فقط با توصل به تبلیغات، خودشو یک راکر میدونه، و زمانی که فروشنده های موسیقی ( که غالبا اگر در فروش سیب زمینی سود بیشتری باشد از صنف فروشندگی موسیقی استعفا میدهند ) و شنونده ها برای تمیز یک سبک موسیقی به یک ساز ( مثل گیتار الکتریک) اکتفا میکنند، تعجب نکردم وقتی خوندم " رضا یزدانی جزو اولین افراد ارا ءه دهنده موسیقی راک در ایران هستند".
به نظرم گلچین خوبی نیست.کار قشنگی کردین ولی انتخاب ها میتونست خیلی بهتر باشه.رضا یزدانی آهنگ های قوی تر و راک تری از کوچه ملی و بی منطق داره.آهنگای برجسته ای مثل کافه بهشت،کافه رویا،کارتن خواب،ساعت 25،...همین طور فاجعه ی استاد یغمایی فک نمیکنم راک باشه.درسته که ایشون با سبک راک شناخته شده هستن ولی قطعاتی مثل پاییز و گل یخ هست که این ویژگی و استایل رو بهشون میده.البته این نظر شخصی منه
جناب آقای درویش، سبک آقای رضا یزدانی راک و پاپ می باشد و ایشان جزء اولین افراد در ارائه آثار راک هستند. برای مطالعه بیشتر می توانید به صفحه آقای رضا یزدانی در ویکی پدیا مراجعه نمایید.
چه سلیقه ای داشته هر کی گلچین کرده اصلا با سلیق من جور نیست از البوم اخر فرشید اعرابی رفته ترک شام غمبارو گذوشته که یک ترک مناسبتی و متوسطه که المانهای بیشتری از پاپ به نسبت بقیه ترکها داره . ترک راک خوب اون البوم ترکهای شهر شلوغ ، غبار بیسوار و امده ام میباشد البته به نظر من . از رضا یزدنی هم میتونست قطعات بهتری انتخاب بشه .