لیلی و مجنون، شیرین و فرهاد، زلیخا و یوسف، کیکاووس و حاتم طایی و رستم زال و ...؛ اسطوره ها و قهرمانان کهن همه گرد هم آمده اند در شاهنامه کُردی، در «آواز اساطیر»
شهرام ناظری؛ مرثیه ای برای عصر بی قهرمان.
آلبوم «آواز اساطیر» را به نام «شاهنامه کردی» و «نغمه های ساسانی» هم می شناسند، شاید چون اشعار آن از شاهنامه کُردی و همچنین اشعار شاعران کُرد مثل درویش ذوالفقار و مولوی کُرد برگرفته شده است. این آلبوم با خوانندگی شهرام ناظری توسط شرکت آواز بیستون در هفت آهنگ منتشر شده است. آهنگ های آن ساخته علیرضا فیض بشی پور و شهرام ناظری است. نوازندگی آن را هم علیرضا فیض بشی پور و حافظ ناظری با تنبور، اصلی ترین ساز موسیقی کردی و دف و دُهل انجام داده اند.
«آواز اساطیر» آلبومی است که هم ساز و هم آواز در آن به گذشته ها رفته اند: مقام های باستانی موسیقی تنبور از یک سو و آوازهای قدیمی ایرانی از سوی دیگر در این آلبوم به همدیگر پیوند خورده اند. ملودی ها و ریتم های موسیقی کردی، صدای گرم و وسیع شهرام ناظری را همراهی می کند وقتی می خروشد از زبان بیژن در دل چاه، مویه می کند بر مرگ لیلی، و مجنون می شود و از فراق یار می نالد. موسیقی هم با کوبش دف و دُهل، پا به پای صدای او، فضا را حماسی می کند وقتی از رستم، قهرمان اساطیری شاهنامه می خواند.
کاور آلبوم، شوالیه آواز ایران را نشان می دهد که تنبور به دست دارد و غریو آواز کُردی سر داده. در پس زمینه «خور آوا» دیده می شود؛ غروب خورشید و نمایی از کوهستان، کوه های کردستان شاید، که می توان درویش ذوالفقار را در یک قرن پیش بر دامنه آنها تجسم کرد که دلتنگ از «فراق یار و دوری از پیام آوران و اسطوره های فرّ و عشق در زمان حیات» خود، «خور آوا» را می سراید.