همیشه عادت کرده ایم اشعار حافظ را در آهنگ هایی به سبک موسیقی سنتی ایرانی بشنویم: زخمه تار و سه تار و طنین کشدار کمانچه و فراز و فرودهای سنتور و بعد، دف و تمبک و آواز پرسوز خواننده. اما
نوید کرمانشاهی و
حمیدرضا نوری فر روایتی دیگر از حافظ دارند در آلبوم خود: «حافظ به روایت دیگر».
یک روز گرم تابستان 91 در بام تهران، ایده آلبوم شکل گرفت و حالا سه سال بعد از ضبط، «حافظ به روایت دیگر» را موسسه فرهنگی هنری آوای باربد به تازگی منتشر کرده است. آلبومی در هشت قطعه از معروف ترین غزل های حافظ، موسیقی راک و آواز ایرانی.
«حافظ به روایت دیگر» با حضور پررنگ گیتار الکتریک و باس، درامز و سازهای الکترونیک، بیش از هر سبک دیگری به راک نزدیک است؛ شاید چون آهنگساز آلبوم، حمیدرضا نوری فر علاقه خاصی به این سبک دارد. گرچه صدای تبلا و دمام، تا حدودی فضای شرقی به آلبوم می بخشد، اما آنچه این آلبوم را شرقی تر می کند، صدای نوید کرمانشاهی، شاگرد نورالدین رضوی سروستانی و محسن کرامتی است که می کوشد آواز ایرانی را به سبک متفاوتی عرضه کند.
نام قطعات همه از کلمات مورد علاقه خواجه شیرازی برگرفته شده است: صوفی، ساقی، گِل آدم، میِ نوشین، آب حیات و ... . اشعار هم برای مخاطب ایرانی آشناست، گرچه موسیقی چنان فضا را متفاوت کرده که وقتی نوید کرمانشاهی فریاد «مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد » سر می دهد، یا «دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند» را زمزمه می کند، حتی وقتی «الا یا ایها الساقی» را می سراید، بازشناختن کلمات آشنا در لابلای پیچ و خم های گیتار الکتریک دشوار می شود.