هلیا هنرمندپاسخگزارش
۱۲ اسفند ۱۳۹۹
سرگردانی سحرآمیزی که کل آلبوم مخاطب را با خود می کشاند در قطعه مرثیه سکوت احساس پری که خود را به جریان باد سپرده و از پروازی که زمان افولش را نمی داند لذت می‌برد را به مخاطب القا می‌کند و در قطعه تبلور در تاریکی، انگار که از سقوط خود خبر دار شده است و ناله ای غرور‌آمیز با بازگو کردن حکایت خود سر می‌دهد. در آخرین کار آلبوم، فضا هم چنان مبهم است اما رضایتی تلخ و در عین حال سرور آمیز از انتظاری ناآشنا در خود دارد. شاهکاری نادر برای گیتار کلاسیک.