دانلود آلبوم شکوه های بی کلام

سازها جیغ می زنند، ناله می کنند، غُر می زنند، زنجه موره می کنند و خلاصه گله و شکایت خود را می رسانند. هر چه باشد، آلبوم امین هنرمند، آلبومی است برای گلایه به زبان بی زبانی؛ «شِکوه های بی کلام».
«شِکوه های بی کلام» به آهنگسازی امین هنرمند، آلبومی به سبک کلاسیک معاصر است که در آن از موسیقی فاقد تونالیته (Atonal) هم استفاده شده است. یکی از ویژگی های این نوع موسیقی، این است که در آن روی هیچ نُتی به صورت خاص تاکید نمی شود و موزیک از حالت کلاسیک خود دور می شود؛ یعنی هیچ ملودی به یاد ماندنی و خاصی در اثر شنیده نمی شود.
در بعضی قطعات این آلبوم، از موسیقی الکترونیک استفاده شده که ترکیب آن با موسیقی آتونال، فضای غریب و کاملا جدیدی را برای مخاطب ایجاد کرده و به عبارتی از او آشنایی زدایی کرده است. در قطعه اول آلبوم، «شکوه های بی کلام» که کنسرتو برای فلوت، پیانو و ارکستر زهی است، سازها صداهایی چنان عجیب از خود تولید می کنند که انگار، گروهی معترض هستند که با زبان بی زبانی دارند اعتراض خود را بروز می دهند، شکوه های بی کلام خود را.
سازبندی آلبوم «شکوه های بی کلام» شامل ارکستر کوچک به همراه سازهای الکترونیک است. برای برخی از قطعات آلبوم، نام هایی گذاشته شده که احتمالا اشاره به تصویر ذهنی آهنگساز دارند؛ مثل «شکوه های بی کلام»، «پرسه در ذهن»، «تمبر شرقی» و «گفتگوی پرشور» و برای باقی قطعات، اصطلاحات موسیقی به عنوان نام انتخاب شده؛ مثل «آلگرو»، «گراوه»، «آلگرتو» و «سینفونیتا».
امین هنرمند، فرزند محمدرضا هنرمند، فیلمساز ایرانی است که از کودکی نواختن پیانو و مقدمات موسیقی را آموخت و در ساخت موسیقی مجموعه های تلویزیونی مثل «آشپزباشی» با پدرش همکاری داشته است. وی زیر نظر افرادی چون مهران روحاني، شاهرخ خواجه نوري، عليرضا مشايخي و شاهین فرهت آموزش دیده و در کانادا دکترای آهنگسازی گرفته و استاد دانشگاه تهران و هنر است.