امیرحسین رئوفی

امیرحسین رئوفی نوازندهٔ سنتور، نغمه‌پرداز و مدرّس دانشکدهٔ موسیقیِ دانشگاه هنر تهران و دانشگاه جامع علمی‌کاربردی است. وی استعداد درخشان و دانش‌آموختهٔ ممتاز مقطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد نوازندگیِ موسیقی ایرانی از دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران است که در هر دو مقطع موفق به احراز رتبهٔ اول شده است. 
آغاز فعالیت هنری او در زمینهٔ نوازندگی، از سال ۱۳۸۴ با فراگیری دوره‌های مقدماتی و متوسطه نزد نسترن هاشمی بوده و در پی آن ردیف‌نوازی و زیبایی‌شناسیِ موسیقیِ دستگاهی را در محضر مجید کیانی (شیوهٔ حبیب سماعی) و دوره‌های تکمیلی را نزد سیامک آقایی آموخت. در دانشگاه نیز از تعالیم محمد علایی (ردیف‌ میرزاعبدالله؛ شیوهٔ پرویز مشکاتیان)، سورنا صفاتی و محمدعلی کیانی‌نژاد (ردیف آوازی عبدالله دوامی) بهره‌مند شد. او از سال ۱۳۸۹ به فراگیری دوره‌های تخصّصیِ سنتورنوازیِ معاصر (نوازندگی، آهنگسازی و تنظیم) نزد اردوان کامکار پرداخته است.
از رئوفی هشت اثر تصویری با نام‌های «شورِ پرواز»، «یاد»، «بداهه‌نوازیِ ابوعطا»، «چشم‌هایش»، «هورآسای»، «بی‌تو»، «دشتی» و «دست نیکی» با مجوز رسمیِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده و در دسترس عموم قرار گرفته است که همگی، منتخبی از کنسرت‌های این هنرمند بوده‌است.
از دیگر آثار وی می‌توان به دو اثر صوتیِ تکنوازی، به نام‌های: «با خلوت خویشتن» و «آسیوَن» اشاره کرد. 
همچنین از فعالیت‌های او با گروه موسیقی «تآی» می‌توان آلبوم صوتی‌تصویری «بیداد خموشان» (دوئو تآی)، کنسرت تصویری «نی‌نوا» (تریو تآی) و همچنین کنسرت‌ها، جشنواره‌ها و کسب جوایز متعدد داخلی و خارجی را یادآور شد.
در حوزهٔ مکتوبات نیز می‌توان نغمه‌نگاری، بازنگری و نت‌نویسیِ رایانه‌ای کتاب «سنتوری» را نام برد که تیرماه ۱۴۰۲ به چاپ رسیده است.