احسان خواجه امیری

احسان خواجه امیری نمونه بارز ژن خوب است! او که فرزند پهلوان آواز ایران استاد ایرج است به دلیل استعداد ذاتی و محیط موسیقایی که در آن بزرگ شده است توانسته در عرصه موسیقی پاپ ایران یکی از محبوب ترین و سرآمد ها باشد.

زندگی شخصی

احسان خواجه امیری در ۷ آبان ماه سال ۱۳۶۳ در خانواده ای هنرمند در تهران به دنیا آمد. او از شش سالگی با ساز ویولن آشنا شد و آواز را نزد پدرش آموخت. از هفت سالگی در کلاس های سنتور نیز شرکت می کرد و پیانو را نیز از خواهرش می آموخت.

او حتی در 12 سالگی برای برنامه کودک آهنگسازی کرد.

کارنامه هنری

او با اجرای ترانه «جان بابا» همراه با پدر خود وارد دنیای موسیقی شد. در سال ۱۳۸۰ در سن ۱۷ سالگی اولین آلبوم خود به همراهی پدرش را با نام «من و بابا» منتشر کرد.

احسان با اجرای ترانه «هرچی آرزوی خوبه» برای سریال غریبانه در زمستان ۱۳۸۳ در میان مردم شناخته شد، در پی آن راه یافتنش به صدا و سیمای ایران او را به خواننده‌ای مطرح تبدیل کرد.

او در مورد شهرت از طریق تلویزیون می گوید: «تلویزیون وسیله خوبی برای اینکه یک نفر به شهرت برسد. اما صرفا نمی‎توانیم بگوییم که تلوزیون به تنهایی می‎تواند این کار بکند. به نظر من هشتاد درصد خود کار باید قوی باشد و فقط بیست درصد تلویزیون می‎تواند تاثیرگذار باشد. شاید بیست درصد هم کمتر. تلویزیون فقط کمک می‎کند که این کار شنیده شود»

احسان دومین آلبوم خود با نام «برای اولین بار» را که ترانه «برای آخرین بار» یکی از ترانه‌های آن بود، در سال ۱۳۸۴ به بازار عرضه کرد. فروش این آلبوم در زمان انتشارش بیش از سیصد هزار نسخه بود.

خواجه امیری در مورد خواننده شدنش می گوید: «پدرم دوست نداشت که من خواننده شوم، می گفت، تا دانشگاه در رشته مهندسی قبول نشوم حق خوانندگی ندارم اجازه نداشتم که در رشته موسیقی تحصیل کنم و فقط اجازه تحصیل در رشته مهندسی را داشتم روزی که دانشگاه قبول شدم دو ماه بعد اولین آلبومم را منتشر کردم. ترس پدرم از گذشته خودش بود، دوست نداشت آن اتفاق هایی که برای خودش پیش آمده بود برای من هم اتفاق بیفتد. پدرم آنقدر از خوانندگی صدمه دیده بود و ناملایمات متعدد را در جامعه موسیقی تجربه کرده بود که دوست نداشت من هم همان راه را دنبال کنم.»

سال 86 و سریال میوه ممنوعه همراه شد با صدای احسان خواجه امیری. ترانه ای از افشین یداللهی با آهنگسازی و صدای خواجه امیری همراه شد تا یک اتفاق ویژه و شنیدنی را رقم بزند.

آلبوم های «سلام آخر»، «فصل تازه»، «یه خاطره از فردا» و «عاشقانه ها» بین سال های 1386 تا 1391 از او به بازار آمد.

خواجه امیری در مورد فصل تازه گفته است: «در آلبوم «فصل تازه» دلم می‌خواست كه آن فضای آلبوم گذشته را بشكنم و البته از اطرافیان هم نظرخواهی كردم، كه كار جدیدم را چگونه روانه بازار كنم كه حاصل آن شد «فصل تازه»...» و همچنین در جایی دیگر گفته: «در «فصل تازه» خيلى بهتر میتوانستم حركت كنم، از توليدش گرفته تا تكميل آن براى انتشار! شايد فشار زياد كارى و بالا رفتن استرس باعث شد در مورد اين آلبوم عجله كنم!»

او در این سالها کنسرت های پرشماری را در ایران و خارج از ایران برگزار کرد که در این باره رکورددار محسوب می شود.

اما آلبوم «سی سالگی» که شهریور 95 به بازار آمد به نوعی مجددا حضور خواجه امیری را در عرصه موسیقی پاپ تثبیت کرد. سی سالگی همان آلبومی ست که خواجه امیری آرزو کرد عاشقانه ای از جنس خاطرات فردای مخاطبانش باشد.

خودش در این باره گفته است: «راستش اصلاً انتظار نداشتم که تا این اندازه از آلبوم «سی سالگی» استقبال شده باشد و مردم در کارهای جدید با من در کنسرت ها هم‌خوانی کنند.»

آثار محبوب و شاخص

نخستین ترانه شناخته شده خواجه امیری تیتراژ خوانی سریال غریبانه است (هر چی آرزوی خوبه مال تو) که همچنان در اذهان مردم هست. تیتراژخوانی های دیگر خواجه امیری مثل: موسیقی سریال های برای آخرین بار، میوه ممنوعه، در مسیر زاینده رود، آوای باران و آنام نیز به گوش مردم فوق العاده خوش آمده است. همچنین تیتراژ پایانی برنامه ماع عسل با نام بغض نیز از کارهای ماندگار اوست که این قطعه در نظرسنجی تلویزیون به‌عنوان بهترین قطعهٔ سال انتخاب شد.

آلبوم های «سلام آخر» و «برای اولین بار» و «سی سالگی» پرفروش ترین آثار اوست.

افتخارات و جوایز

او برنده ی جایزه ی بهترین ترانهٔ تیتراژ (تیتراژ هشت و نیم دقیقه) از چهارمین جشنوارهٔ جام جم است. همچنین در جشنواره های خصوصی متعددی جایزه بهترین آلبوم های پاپ و بهترین قطعات تیتراژ تلویزیونی را از آن خود کرده است.