هر کی یارش نرفته باشه سفر
هی چشاشو به در نمیدوزه
ارزشِ هر کسی به چیزی که
داره تو آرزوش میسوزه
با چه حالی ابوالحسن بی تو
شبم و روز روزمو شب کردم
دست روی پیشونیم بذار و ببین
از غمه دوریه تو تب کردم
جای دوری نبودم آقا جون
کافیه تو بخوای میمیرم
دل من قرص میشه وقتی که
ضریحت رو تو دست می گیرم
غم بی انتهای دلتنگی
شادیه بی نهایتِ دیدار
من پناهنده ی توام سلطان
منو آقا به هیچکی نسپار
یا رضا جان یا رضا جان یا رضا جان
یا رضا جان یا رضا جان یا رضا جان
کاش بشه در پناهِ مهرِ شما
نَقل آهو بشه حکایت من
من به سالی یه بار هم قانعم
این نشه آخرین زیارتِ من
واسه گریه چشامو آوردم
سندِ قلبمو به نامت کن
خادمِ این حرم شدن عشقه
اگه میشه منو غلامت کنم
جای دوری نبودم آقا جون
کافیِ تو بخوای میمیرم
دل من قرص میشه وقتی که
ضریحت رو تو دست می گیرم
غم بی انتهای دلتنگی
شادیه بی نهایتِ دیدار
من پناهنده ی توام سلطان
منو آقا به هیچکی نسپار
یا رضا جان یا رضا جان یا رضا جان
یا رضا جان یا رضا جان یا رضا جان
شاعرت دوست داره هر شب با
دفتری از غزل بره مشهد
زندگیش مثله شهر شیرینه
هرکی ماه عسل بره مشهد