درختارو تماشا کن پر از تصویر پاییزن
که این بادای پی در پی دارن برگاشومیریزن
نگاهی کن به این فصلی که آدم تو خودش میره
هزارلعنت به این حالی که آدم از خودش سیره
چقدرپاییزوبشمارم که تو برگردی باز پیشم
از اون روزی که رفتی دارم دیونه تر میشم
منو یادتو میندازه همش چتراواین بارون
چرا من تنها راه میرم چراباز دوره دستامون
نزار برگا بپوشونن سراب ردپاهاتو
چشامو بستم میخوام بگیرم هر دو دستاتو
دارم از غصه میمیرم من از این اشک سرریزم
مگه این فصل چند روزه که یک عمره تو پاییزم
چقدرپاییزوبشمارم که تو برگردی باز پیشم
از اون روزی که رفتی دارم دیونه تر میشم
منو یادتو میندازه همش چتراواین بارون
چرا من تنها راه میرم چراباز دوره دستامون