تو دنبال چی می گردی که بازم منو گم کردی
کی رد پاتو پنهون کرد نتونستی که برگردی
تو رفتی و جهان من جهنم شد تو یک لحظه
که ماه از آسمون افتاد زمین تاریکی محضه
چقدر دلگیرم از دستت چقدر دنیا بی احساسه
کسی که توی این آینه ست دیگه منو نمی شناسه
دیگه انقدر ازت دورم که درها رو همه بستم
نه از من نه از این خونه که بی تو از جهان خستم
چقدر باید تحمل کرد فراموشم شه این روزا
چقدر تاوان بدم شاید بشینی رو به روم اینجا
کی دستاتو ازم دزدید کی رد پاتو پنهون کرد
دیگه هرجایی که هستی به دنیای خودت برگرد
نمی فهمی چقدر سخته یکی یک عمر تنها شه
که درهای همه دنیاش به روی دلهره واشه
نفهمیدم چه جوری شد که آغوشت و گم کردم
به چی عادت کنم شاید فراموشم بشه دردم
نمی فهمی چقدر سخته یکی یک عمر تنها شه
که درهای همه دنیاش به روی دلهره واشه