بی سر انگشت من گِــل بی حالتی/
رازی از من نپرس تو که بی طاقتی/
تا که دریا منم پر ماه و پری /
ماهی تشنه را به کجا می بری؟/
خواندمت آمدی تا تماشا کنی/
می گریزی ز من که چه پیدا کنی؟/
درد خود جوش تو هر دوایی ز من/
ساز خاموش تو هر نوایی ز من/
آشتی کن مرو هر سلامی منم/
اول و واسط و والسلامی منم/
هیچ کس مثل من به تو فرصت نداد/
آه این قصه را زود بردی ز یاد/
نقش جان نقاشی/
در تو رقصانم هر کجا باشی/
این عشق هستی هستی ست /
از گلستان تا هر گل ِ کاشی /
وقتی گم شدی در مه به که بخشیدی عمر بی برگشت /
از من سالها دوری عاقبت روزی باز خواهی گشت/
بی سر انگشت من گِــل بی حالتی/
رازی از من نپرس تو که بی طاقتی/
تا که دریا منم پر ماه و پری/
ماهی تشنه را به کجا می بری؟