پالت ، دنگ شو ، چارتار ، همایون شجریان ، هیس ، اتل متل ، مهدی ساکی ... شاید بارها وقتی «آقای بنفش»، «آرایش غلیظ»، «باران تویی»، «با من صنما» و ... را گوش داده ای، از خودت پرسیده ای که سبک موسیقی این افراد و گروه ها چیست؛ در فضایی که گاه راک می شود و گاه پاپ یا حتی جاز و سبک های دیگر، خواننده با آواز سنتی ایرانی می خواند، گاه شعر مولوی و حافظ را، گاهی مثل امید نعمتی شعرهای خودش را یا حتی ترانه های محلی جنوبی را، و شنونده می ماند که اسم این نوع موزیک را چه بگذارد.
نامی که این روزها به موسیقی همه این افراد، به رغم تفاوت هایی که با هم دارند اطلاق می شود، موزیک تلفیقی است: تلفیقی از فضای موسیقی غربی و آواز ایرانی. میکس «موسیقی تلفیقی ایرانی» با در کنار هم قرار دادن برخی از مشهورترین آهنگ های تلفیقی سال های اخیر، امکان مقایسه آنها با یکدیگر و یافتن شباهت ها و تفاوت ها را فراهم می کند.