حیدربابا ایلدیریملار شاخاندا
سئللر سولار شاقیلدایپ آخاندا
قیزلار اونا صف باغلیب باخاندا
سلام اولسون شو کتوزه ایلوزه
منیم ده بیر آدیم گلسین دیلوزه
کمتر شعر ترکی در فارسی به اندازه «حیدربابا»ی استاد شهریار معروف شده؛ برای همین جای تعجب ندارد که قریب به نیمی از اشعار آلبوم راک ایرانی «آغیز یئمیشی» از سید محمدحسین بهجت تبریزی، معروف به
شهریار باشد.
«آغیز یئمیشی» یعنی خوراک دهان، اما علی پرکار این نام را برای آلبوم راک ترکی خود انتخاب کرده؛ شاید برای همین است که کاور آلبوم، طرحی از دهانی بزرگ به شکل گیتار الکتریک است و با رنگ هایی تند مثل قرمز و آبی پررنگ، فضای هیجانی موزیک راک را به ذهن متبادر می کند.
این آلبوم 10 آهنگ دارد که آهنگسازی آنها را هم علی پرکار شخصا انجام داده است. ترانه های «آغیز یئمیشی» با استفاده از اشعار شهریار، علی آقا واحد، اکبر بزرگ امین و بیاتی های فولکلور آذربایجان انتخاب شده است. همه قطعات نام های ترکی دارند: «یار قاصدی»، «اُ»، «حیدر بابا»، «کونول»، «بایاتی بلو»، «یالان دنیا»، «گلیر» و ...
نوازندگان این آلبوم عباس نجف پور، مانی صفی خانی، کسری ابراهیمی، پیام قاسمی، رامین بهنا و علی پرکار و سازهای آن گیتار الکتریک و باس، کیبورد، کمانچه، پرکاشن است.
پرکار در توضیحی درباره «آغیز یئمیشی» ترکیبی از فرهنگ و احساس را برای رسیدن به یک حس مشترک در موسیقی لازم دانسته و گفته فرهنگ، جایگاهی منطقه ای و احساس، واقعیتی جهانی است. به عقیده او؛ دنیای ما نیازمند حسی مشترک است که فرهنگ ها را به هم پیوند بدهد.
خواننده و آهنگساز «آغیز یئمیشی» هدف از این آلبوم را ایجاد پلی بین موسیقی کلاسیک آذربایجان و دنیای جدیدی از موسیقی دانسته که با بیان نو سعی در ارتباط با نسل امروز دارد.