از جدایی آذربایجان از ایران کمتر از دو قرن می گذرد، شاید برای همین است که هنوز رشته های پیوند بین دو سرزمین، محکم است و یکی از این رشته ها، موسیقی و به ویژه ساز تار است؛ سازی که خود در لغت به معنای رشته است و
افشار نامور در «هزارتوی قفقاز»، با این رشته دو سرزمینِ سابقا یکپارچه را به هم پیوند می زند.
آلبوم «هزارتوی قفقاز»، آلبومی بی کلام به آهنگسازی افشار نامور است که تلفیق تار آذربایجانی با چند ساز محلی و جهانی به شمار می رود. آهنگساز در این آلبوم، «تحلیل و توصیفی شخصی» دارد «از دیاری که میان دو دریای سیاه تا خزر را با تمام گوناگونی اقوامش در برگرفته و هنر، فرهنگ و زبان مردمانش را در عین تفاوت، بر هم تنیده است».
«هزارتوی قفقاز» 9 قطعه دارد که از «قفقاز یک» تا «قفقاز نُه» نامگذاری شده اند، بدون اسمی خاص تا «مخاطب با تصویر ذهنی خود در این هزارتوی سیر کند». دو قطعه اول اثر استاد علی سلیمی هستند و قطعه نُه نیز بداهه نوازی است.
نوازندگان آلبوم «هزارتوی قفقاز» شامل افشار نامور، مهران فرشباف، جلیل حمیدی، آتنا اشتیاقی، بابک ریاحی پور، فیروز ویسانلو و شاهرخ مدقالچی هستند که مدقالچی تنظیم آلبوم را نیز بر عهده داشته است. به جز تار آذربایجانی، گیتار، آکاردئون، گیتار باس، ویولنسل، بالابان، پیانو و سازهای ضربی در این آلبوم به صدا در آمده اند.
روح حاکم بر آلبوم «هزارتوی قفقاز»، فضای موسیقی آذری است: از آذربایجان ایران تا جمهوری آذربایجان، آهنگساز فضاها و تِم های مشترک بین دو کشور را کنار هم چیده است. بعضی قطعات بسیار سنتی هستند و بعضی با صدای گیتار
فیروز ویسانلو، پاپ تر شده اند. بعضی هم ریتم های تندتر و طربناک آذری دارند.