منو توو اوج رگبار، این آخرین بار توو بغلت نگه دار یه روز، این جاده های دور این ابرای صبور، ما رو توو آغوش میگیرن توو این طوفان بی امون، همراهِ من بمون تنها کسِ من
هنوز اسمت میاد دلم میلرزه کدوم آرامشی به این رهایی، میرزه هنوز، توو هر غروبِ مه گرفته غمی انگار گلوی هر دوتامونو گرفته یه روز، این جاده های دور این ابرای صبور، ما رو توو آغوش میگیرن یه روز دلتنگیای ما، تنهاییای ما پایان میگیرن