وقتی به موسیقی بیکلام گوش میکنیم، در رویایی منحصر بفرد که ویژه ی ذهن ماست غرق میشویم، گاهی از موسیقی جدا و اسیر ریتم هستیم و گاهی ملودی، ما ر ا به سوی خود میکشد و در نهایت وقتی قطعه به پایان میرسد، طعم رویای چشیده شده تا مدتی با ماست ، و با شنیدن دوباره ی آن ، رویا هایمان را گسترش داده و تازه میکنیم.
موسیقی بیکلام با ساز بندی ایرانی دارای پیشنهی زیادی نیست، قبل از جان گرفتنش، زمانه به سوی موسیقی ریتمیک کلامی با جهشی بسیار سو گرفت و بالغ نشده ناکام ماند تا جایی که تکنوازی، دو نوازی، گروه نوازی ِموسیقی کلاسیک ایران کمترین حضور را در سبد فرهنگیمان دارند، بهر رو هر چقدر سخت و هرچقدر کم اقبال، میبایست به آن پرداخت و نگذاشت فروغ آن از رمق بیافتد.
سکوت ماهنی، مجموعهایست بیکلام، استوار بر موسیقی کلاسیک ایران در بستر آواز دشتی و دستگاه شور، که در سه بخش طراحی و تنظیم شده است، در تهیه، تولید و اجرای این اثر دوستان هنرمندم مرا یاری کردهاند که قدردان مهرشان هستم، امیدوارم شما مخاطب گرامی از شنیدنش لذت ببرید.
یمین غفاری